Πόθεν η ονομασία τού γράμματος ΟΜΙΚΡΟΝ, δηλ. ὄ μικρόν;

Από την αντίθεσή του προς το ὦ μέγα (το γράμμα που δήλωσε το μακρό ο) το Ο ονομάστηκε ὄ μικρόν, δηλ. το γράμμα που δηλώνει το βραχύ ο. Αρχικά το γράμμα όμικρον είχε την ονομασία «οὖ» (όπως και το ἔ ψιλόν αρχικά είχε την ονομασία εἶ).

Ονομάστηκε ὄ μικρόν, όταν πλάστηκε (με διάσπαση, άνοιγμα στην βάση, τού κύκλου τού γράμματος Ο), το γράμμα Ω, για να δηλώσει το μακρό ο, που μέχρι τότε δηλωνόταν κι αυτό από το όμικρον.

Το γράμμα Ο αρχικά δήλωνε 3 φωνήεντα: 1) το βραχύ ο (ΛΟΓΟΣ)∙ 2) το μακρό ο (ΔΟΡΟΝ)∙ 3) το μακρό κλειστό ο, το ου (ΠΟΝΟ = «πόνου»). Αργότερα, στο ευκλείδειο αττικό αλφάβητο τού 402 π.Χ., δηλώθηκαν τα τρία φωνήεντα διαφορετικά, όπως μέχρι σήμερα: 1) ΛΟΓΟΣ = λόγος, 2)ΔΩΡΟΝ =δῶρον, 3) ΠΟΝΟΥ = πόνου.

Περισσότερα στο βιβλίο μου «Το ελληνικό αλφάβητο» (Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα 2018, 304 σελ.)