Οριστική αντί Προστακτικής: ένα ενδιαφέρον λάθος
21 Ιουνίου 2020Τηλεοπτικά αστοχήματα
22 Ιουνίου 2020Σάς ευχαριστώ με εύλογη συγκίνηση, όλους εσάς που με τιμάτε παρακολουθώντας τις αναρτήσεις μου στο ΦΒ.
Ξεκαθάρισα παλαιότερα ότι ως δάσκαλος δεν έχω «ακολούθους», λέξη που σημαίνει άλλες εποχές, αλλά φίλους ακολουθούντες και φίλες ακολουθούσες όχι εμένα, αλλά δι’ εμού την γλώσσα μας. Όσα γράφω και πρεσβεύω και προτείνω και παρατηρώ και συζητώ για θέματα τής γλώσσας μας: λεξιλογικά, ετυμολογικά, γραμματικά, συντακτικά, ορθογραφικά, λανθασμένες και ορθές χρήσεις και τόσα άλλα, όλα γλωσσικά.
Επομένως 25.000 φίλοι /φίλες από όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό αγαπούν και ενδιαφέρονται για την ελληνική γλώσσα. Αυτό είναι το σημαντικό, που διαψεύδει έμμεσα και σ’ έναν βαθμό την άποψη «Ποιος ενδιαφέρεται στην Ελλάδα για την γλώσσα μας; Κανένας!».
Όχι, λοιπόν, δεν είναι «κανένας»∙ είναι πολλοί∙ είμαστε πάρα πολλοί∙ περισσότεροι από όσους φαντάζονται ή θέλουν κάποιοι!
Έστω κι αν δεν μιλούν δημόσια και δεν παρεμβαίνουν συχνά και δεν μιλούν ή δεν γράφουν συχνά ή έστω κι αν δεν ακούγεται η φωνή τους.
Η δική μου γλωσσική ανάρτηση γίνεται η φωνή τους, η παρατήρησή τους, ενίοτε η διαμαρτυρία τους ή η όποια σκέψη και συμβολή τους. Και αυτοί «οι εραστές τής γλώσσας» δεν είναι μόνο φιλόλογοι ή εκπαιδευτικοί. Είναι κάθε μορφώσεως και ειδικότητας και ηλικίας και καταγωγής και πεποιθήσεων άτομα που απλώς αγαπούν και νοιάζονται τη γλώσσα μας.
Αυτό σημαίνει για εμένα να με διαβάζουν κατά καιρούς και κλιμακούμενα 25.000 φίλοι τής γλώσσας. Δεν το είχα φαντασθεί ποτέ.
Σάς ευχαριστώ από καρδιάς και συνεχίζω.