ΝΕΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ: “Λεξικό για το Σχολείο και το Γραφείο”, Γ. Μπαμπινιώτη
21 Ιουνίου 2023ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ – Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ που συχνά υποτιμούμε εμείς οι Έλληνες…
27 Ιουνίου 2023Για την προέλευση και την σημασία βασικών εννοιών τής συντακτικής δομής τής γλώσσας
Οι όροι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ χρησιμοποιήθηκαν κατ’ εξοχήν ως ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Ό,τι υπάρχει, τo εἶναι, υφίσταται με δύο κύριες μορφές: ως αυτό που υπόκειται, ως υποκείμενο που είναι το Ἐγὼ, το συνειδέναι, αυτό που γνωρίζει τα άλλα, και ως αυτό που κείται απέναντι στο υποκείμενο, που ἀντίκειται σε αυτό, το αντικείμενο, το οποίο αποτελεί το αντικείμενο τής γνώσης τού υποκειμένου. Άρα πρόκειται αρχικά για το “ὑποκείμενον εἶναι” και για το “ἀντικείμενον εἶναι”.
Κατ’ επέκταση, με βάση το ΡΗΜΑ, που αποτελεί το επίκεντρο τού νοήματος των λεγομένων, δηλ. το επίκεντρο τής πρότασης, το υποκείμενο είναι, στην πραγματικότητα, ο «ενεργοποιητής» τού ρήματος, αυτό που θέτει σε λειτουργία το ρήμα, ενώ το αντικείμενο είναι αυτό που συμπληρώνει την σημασία τού ρήματος όπου χρειάζεται.
Η έννοια των «ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΩΝ» εντάσσεται στη γενικότερη έννοια τής «εξειδίκευσης», η οποία αποτελεί τη θεωρητική βάση τής παρούσας Γραμματικής. Ωστόσο, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά στην ανάλυση, η εξειδίκευση περιλαμβάνει οτιδήποτε περιβάλλει το ρήμα, ξεκινώντας ήδη μέσα από τις ίδιες τις γραμματικές κατηγορίες του (πρόσωπο, αριθμός, χρόνος, ποιόν ενεργείας, τροπικότητα). Έχει δηλ. ευρύτατο, καθολικό σχεδόν, περιεχόμενο. Αυτό είναι δεδομένο, εφόσον ο πυρήνας τής ανάλυσης τής πρότασης είναι το (πλήρες) ρήμα. Όλα τα άλλα στοιχεία όλων των άλλων μερών τού λόγου άμεσα ή έμμεσα (ως εξειδίκευση τού υποκειμένου και των αντικειμένων) εξειδικεύουν το ρήμα. Επομένως, ο παραδοσιακός όρος «προσδιορισμός» χαρακτηρίζει μέρος μόνο τής εξειδίκευσης, τα μη υποχρεωτικά, τα προαιρετικά στοιχεία (τις λεγόμενες «ελεύθερες προσθήκες»), που αποτελούν μάλιστα το τρίτο επίπεδο εξειδίκευσης τού ρήματος (πρώτο επίπεδο: η εντός τού ρήματος γραμματική εξειδίκευση· δεύτερο επίπεδο: η υποχρεωτική συντακτική εξειδίκευση· τρίτο επίπεδο: οι ελεύθερες προσθήκες, οι διάφοροι λεγόμενοι «προσδιορισμοί», π.χ. επιρρηματικός προσδιορισμός, εμπρόθετος προσδιορισμός, επιθετικός προσδιορισμός κ.λπ.).