Ανείπωτη τραγωδία! Μεσίστιες οι σημαίες των Αρσακείων.

Δύο μαθητές μας των Αρσακείων και ο πατέρας τους είναι μεταξύ των θυμάτων τής συμφοράς που έπληξε την Αττική. Η Εβίτα, μαθήτρια τής Β΄ Γυμνασίου, και ο αδελφός της Ανδρέας, μαθητής τής Ε΄ Δημοτικού, έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο στο Μάτι. Η Εβίτα βρήκε τον θάνατο πηδώντας απελπισμένα στον γκρεμό από ψηλά για να σωθεί και ο Ανδρέας απανθρακώθηκε αγκαλιά με τον πατέρα του, δύο από τα 26 απανθρακωθέντα θύματα τής φωτιάς. Όλοι τους (πατέρας και παιδιά) αθλητές τής ποδηλασίας, άριστοι μαθητές τού Αρσακείου Εκάλης (στην Άνοιξη) τα δύο παιδιά, πολύ καλά και ιδιαιτέρως αγαπητά παιδιά, που ξεχώριζαν στο Σχολείο τους. Το ίδιο καλός και αγαπητός και ο τραγικός πατέρας τους.

Πιο τραγική φιγούρα, όμως, η μάννα, που κλήθηκε να αναγνωρίσει το τσακισμένο από την πτώση σώμα τής Εβίτας και το αγνώριστο απανθρακωμένο πτώμα τού Ανδρέα, μαζί με το επίσης απανθρακωμένο πτώμα τού συζύγου της! 
Πώς να περιγράψει κανείς μια τέτοια τραγωδία που ξεπερνάει τα όρια τής ανθρώπινης φαντασίας. Η Αρσακειακή Κοινότητα (δάσκαλοι, συμμαθητές και μαθητές, γονείς, Διοίκηση, απόφοιτοι) θρηνεί τον χαμό μιας (σχεδόν) ολόκληρης οικογένειας των αγαπημένων παιδιών-μαθητών μας που δεν τους άξιζε ένας τόσο άδικος και απάνθρωπος θάνατος.